Σελίδες

Τρίτη 29 Δεκεμβρίου 2015

Τελικά, τι αποτελεί "σωστή κριτική" στον Τσίπρα και στο ΣΥΡΙΖΑ;

Ο Τσίπρας και η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δέχεται κριτική από ένα μέρος της κοινωνίας (εκτός από τα κόμματα)  βασισμένη σε διαφορετικές οπτικές γωνίες.

Από την μια πλευρά είναι οι πολίτες που πίστεψαν στο πρόγραμμα της «Θεσσαλονίκης» και ήθελαν να φθάσει την αντιπαράθεση με την ΕΕ στα άκρα. Αν και στο σημείο αυτό υπάρχει μια αντίφαση, καθώς  οι πολίτες αυτοί δεν επέλεξαν στις  εκλογές του Σεπτεμβρίου το κόμμα του Λαφαζάνη που ήταν υπέρ της σύγκρουσης με την τρόικα, αλλά κυρίως, την αποχή.
Η πλευρά αυτή, που είναι και η πλειοψηφία, «χρεώνει» στον Τσίπρα την μετατροπή του «όχι» του δημοψηφίσματος στο «ναι» της συμφωνίας με τους εταίρους.

Η άλλη πλευρά που ασκεί κριτική και που, προς το παρών τουλάχιστον, αποτελεί μειοψηφία, χρεώνει στον Τσίπρα και στον ΣΥΡΙΖΑ την καθυστέρηση επί 6 χρόνια των μεταρρυθμίσεων, με «συνθήματα» που δεν είχαν εφαρμογή, με αποτέλεσμα στην ουσία να παρατείνει την κρίση και να φέρει σκληρότερα μέτρα. Με απλά λόγια, ο Τσίπρα άφηνε την κοινωνία να πιστεύει ότι υπήρχε άλλος δρόμος. Ένας δρόμος που εκ των πραγμάτων αποδείχτηκε τουλάχιστον ότι δεν υπήρχε, αφού δεν τον ακολούθησε, τελικά, ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ.

Το σίγουρο είναι ότι ταμείο γίνεται πάντα στο τέλος. Όταν δηλαδή με νηφαλιότητα και χωρίς πίεση θα κρίνει η ιστορία την 8ετία που πέρασε.

Το μεγάλο ερώτημα για το μέλλον της χώρας, όμως, είναι αν έκλεισε ο κύκλος ή αν θα δοκιμαστούν και άλλοι πολιτικοί σχηματισμοί …απλά και μόνο γιατί κάποιοι πιστεύουν ότι η «εθνική υπερηφάνεια» μπορεί να θριαμβεύσει πάνω στους δανειστές, ακόμη και με την…Χρυσή Αυγή.

Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου 2015

Αυτά τα Χριστούγεννα....

Ας αρνηθούμε στο να συνηθίσουμε την εικόνα και την είδηση για χαμένες ψυχές στις θάλασσες.
Ας μην είναι παροδικές  οι αντιδράσεις μας όταν αντικρίζουμε στα παιδικά μάτια τον φόβο του θανάτου και την αγωνία της επιβίωσης ...

Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου 2015

Μεταρρυθμίσεις...όταν οι πολέμιοι διεκδικούν την πατρότητα!

Με αφορμή την πρόσφατη δήλωση του πρώην Πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά, σχετικά με τις μεταρρυθμίσεις, επανήλθε για ακόμη μια φορά στη δημόσια συζήτηση το θέμα των «μεταρρυθμίσεων».
Μια έννοια που έχει πραγματικά κακοποιηθεί την τελευταία πενταετία στη χώρα μας. Είτε από αυτούς που την έχουν στιγματίσει ως αποκλειστικά «νεοφιλελεύθερη επιλογή» και αντιτίθενται σε κάθε τι το οποίο αλλάζει κάτι στη δημόσια ζωή και τη διοίκηση της χώρας, είτε βέβαια από αυτούς που διατείνονται ότι προχώρησαν σε μεταρρυθμίσεις επικαλούμενοι μόνο κάποιες αυτονόητες διοικητικές πράξεις.
Ο Αντώνης Σαμαράς, είναι αλήθεια, ότι ως Πρωθυπουργός δεν έχει να παρουσιάσει καμία μεταρρύθμιση. Αυτό δεν το υποστηρίζουμε "αντιπολιτευτικά", αλλά το έχει παραδεχθεί ο ίδιος. Όταν προεκλογικά σε συνέντευξή στην ΕΡΤ του ζητήθηκε από τους δημοσιογράφους μια μεταρρύθμιση που έκανε, εκείνος ανέφερε την..... ηλεκτρονική συνταγογράφηση. Μόνο που η ηλεκτρονική συνταγογράφηση ήταν έργο της προηγούμενης Κυβέρνησης, δηλ. της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ επί Γ. Παπανδρέου. 
Ο Αλέξης Τσίπρας και η κυβέρνησή του, από την άλλη, μέχρι σήμερα όχι μόνο δεν έχουν υλοποιήσει καμία μεταρρύθμιση, αλλά δεν έχουν ούτε καν εξαγγείλει και κάποια.Και προκειμένου να συμφωνήσουμε όλοι στην έννοια της "μεταρρύθμισης" πρέπει να διευκρινίσουμε ότι δεν θεωρείται ως μεταρρύθμιση π.χ. η εγκύκλιος της υποχρεωτικής έκδοσης απόδειξης των καταστημάτων, ούτε η υποχρέωση κάρτας εισόδου στην εργασία. 
Μεταρρύθμιση είναι η αναμόρφωση , η εφαρμογή μεθόδων προκειμένου να αναδιαρθρωθεί μια θεσμική κρατική λειτουργία και με την αλλαγή να εξυπηρετεί την κοινωνία και την πολιτεία και όχι άλλου είδους συμφέροντα. 
Μεταρρύθμιση ήταν τη δεκαετία του 80 το ΕΣΥ, που παρείχε ιατρική φροντίδα σε όλους τους πολίτες, μεταρρύθμιση ήταν την δεκαετία του 90 η θεσμοθέτηση του ΑΣΕΠ, που ήρθε να βάλει (σε μεγάλο βαθμό) τον τερματισμό στην πελατειοκρατία, μεταρρύθμιση ήταν τα ΚΕΠ, που βοήθησαν στην απλούστευση των διαδικασιών της γραφειοκρατίας και στην καλύτερη εξυπηρέτηση των πολιτών. 
Τα χρόνια που εκδηλώθηκε η κρίση, όσο και να μην θέλουν να το παραδεχτούν πολλοί, οι μεγάλες μεταρρυθμίσεις έγιναν στην διετία 2009-2011, με κυρίαρχο στόχο την αντιμετώπιση της διαφθοράς. Η «Διαύγεια», η «ηλεκτρονική διακυβέρνηση» ήταν μερικές από τις μεταρρυθμίσεις στη δημόσια ζωή που εξυπηρέτησαν τον στόχο της Διαφάνειας. Ο «Καλλικράτης» ήταν, επίσης, όπως τη δεκαετία του 90  ο «Καποδίστριας», μια μεταρρύθμιση για την τοπική αυτοδιοίκηση. Το ζητούμενο πάντα είναι αυτό που θεσμοθετεί  μια κυβέρνηση να αποτελεί σχεδιασμό με στόχο να κάνει το ίδιο το κράτος περισσότερο λειτουργικό και αποτελεσματικό, να εξυπηρετήσει τις ανάγκες του πολίτη και προπάντων, να σχεδιάσει τις ανάγκες που θα προκύψουν με το χρόνο. Έτσι ο νόμος, που επίσης ψηφίστηκε στη διετία που προαναφέραμε, για την ενεργειακή αναβάθμιση των κτηρίων για την  εξοικονόμηση ενέργειας αποτελεί μια ουσιαστική μεταρρύθμιση που προσβλέπει ιδιαίτερα στο μέλλον.
Οι «δανειστές» κατηγορούν την χώρα μας για έλλειψη διάθεσης να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις γιατί αυτές έρχονται σε κόντρα με συγκεκριμένα συμφέροντα, τα οποία οι εκάστοτε κυβερνήσεις δεν επιθυμούν ή φοβούνται να θίξουν. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της διανομής των εφημερίδων στην Αθήνα που είναι «κλειστό επάγγελμα».
Συνεπώς, το ερώτημα είναι εάν και ποιοι θέλουν πράγματι να προχωρήσουν σε ουσιαστικές αλλαγές και φυσικά, αν η πλειοψηφία της κοινωνίας είναι διατεθειμένη να συμβάλει στις αλλαγές ακόμη και αν αυτές θίξουν κάποια συμφέροντα.